Binnen iHUB hebben we op gebied van mensenhandel al de nodige gespecialiseerde kennis en ervaring in huis. Op diverse plekken in onze organisatie hebben we te maken met jongeren die in dergelijke situaties terecht zijn gekomen en daarin hulp nodig hebben. “Het is belangrijk dat we alle kennis en kunde nog meer met elkaar gaan delen”, zegt Danial Sharifi. Hij heeft in zijn werk zelf met het thema mensenhandel te maken. Regelmatig wordt hij gevraagd om als co-therapeut gesprekken en consulten bij te wonen.
First en second offenders
“De loverboy-problematiek anno 2022 laat zich in andere gedaanten zien dan jaren geleden”, vindt Danial. Hij is een van de iHUB-therapeuten in de documentaire ‘Wij praten niet’, samen met GZ- psycholoog Floor ‘t Sas. “Bij daders spreken we over first of second offenders. De loverboy is niet meer de oude man met een duur cadeautje. Soms gaat het om een groep vrienden die stoer doen, elkaar daarin versterken en zo slachtoffers maken. Ze hebben vaak niet eens door dat ze daders zijn.
Trailer:
Dit is het gevolg van de verandering in normen en waarden en hoe we daar in onze samenleving mee omgaan. Het is belangrijk dat we ons daarvan bewust zijn. Ik ben daarom al een jaar bezig met het idee om een comité op te zetten om meer draagvlak te verkrijgen. Denk daarbij aan kennis delen en mensen triggeren om meer na te denken over de normen en waarden in onze samenleving, die nodig zijn voor verandering en de aanpak van mensenhandel.”
Gemeentelijke belangstelling
Sinds het verschijnen van de documentaire wordt Danial regelmatig gebeld door gemeenten die graag willen gaan kijken. Dat is goed nieuws. Hoe meer draagvlak er voor het onderwerp komt, des te beter. Danial ziet in ‘Wij praten niet’ een kans om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van het fenomeen mensenhandel en seksueel misbruik. Die treft niet alleen jonge meisjes, maar ook jonge jongens. Als een van de medeoprichters van de meidengroep Hestia, heeft hij al vele jaren ervaring in de therapeutische aanpak van problematiek rondom eergerelateerd geweld en geweld in afhankelijkheidsrelaties. Als manager bij Horizon-locatie Antonius combineert hij zijn leidinggevende rol nog steeds met zijn co-therapeutische inzet bij deze problematiek. “Ik vind het belangrijk dat ik beide kan doen en zo mijn kennis en ervaring kan inzetten.” Toen zijn collega Floor werd benaderd voor de documentaire, was het vanzelfsprekend om samen mee te werken aan de documentaire. “Floor en ik zijn beiden betrokken bij een aantal gemeenschappelijke cases, waarvan er een te zien is.”
Waarom is de docu van belang?
In de documentaire wordt er veel gepraat. Toch is de titel: ‘Wij praten niet.’ En dat is niet voor niets. Er wordt veel te weinig gepraat over mensenhandel en seksuele uitbuiting. “Als therapeuten doen we dat te weinig. En ook de jongeren zelf doen dat niet. Vaak uit schaamte. Uit machteloosheid. Uit eenzaamheid. Om die reden is er in het brede werkveld nog te weinig kennis op dit onderwerp”, zegt Danial. De documentaire belicht de mensenhandel vanuit het perspectief van de jongeren en de risico’s die zij lopen. Het laat zien hoe complex en moeilijk dit is. De verhalen van de jongeren laten je nadenken over verwachtingen over een weer. En over het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid op dit thema. Wie pikt de signalen op die de jongeren geven? Wie neemt de verantwoordelijkheid?
Nadenken hoe het anders kan
Volgens Danial kan iedereen vanuit die maatschappelijke verantwoordelijkheid iets doen. “Ieder weer op zijn eigen manier. Als ons bij jongeren iets opvalt, maak het dan bespreekbaar. En laten we ook samen het initiatief nemen in welke normen en waarden we willen doorgeven aan onze nieuwe generatie jonge mensen en daarvoor maatschappelijke verantwoording nemen. Wanneer we jongeren heel beschermd blijven opvoeden, accepteer je bepaalden waarden en normen. Bijvoorbeeld als je met je dochter op straat loopt in een ‘slechtere’ woonwijk, en iemand fluit haar na, dan zeggen we vaak: snel doorlopen en niet op reageren. Waarom stappen we er niet op af en roepen we iets terug, en geven de omstanders je daarbij ondersteuning. Het feit dat we het fluitgedrag accepteren, is normvervaging. De documentaire laat je nadenken wat er anders kan en moet.”
Overzicht vertoningen april:
Kom ook naar de première op 9 april!
Wil je aanwezig zijn bij de première op 9 april? Klik hier voor meer informatie & tickets.